خال هندو

سلسله   موی   تو   ،  آن   خم   ابروی   تو                  برده  دل  و  دين  من  ،  چشمان جادوی تو

مهر  تو  شد  در  دلم  ،  در  دل  غم پرورم                  دلم   فدای  تو   و  ،   آن  دل  دلجوی  تو

ياد   تو   ايمان   من  ،  نماز   و   قرآن   من                  سوره  حمدم  شده  ،  ذکر  و  ثنا گوی  تو

هر  دم  دعا  می کنم  ،  خدا  خدا  می کنم                  ای  کاش که  می نشستم ، زانو به زانوی تو

مرغ    غزلخوان    من    ،   کبوتر   بام   من                  در گوش من يکسره ، صدای های هوی تو

هر جا  نظر  می کنم  ،  يا  که  سفر می کنم                  در   نظرم   مجسم   ،   چهره   گلروی   تو

در  باغ  و  در  گلستان  ، سبزه و باغ ريحان                  هر گل  که  بو می کنم ، ميدهد او بوی تو

مرغ   شکسته   بالم   ،   عاشق   سينه  چاکم                  بال   و   پری  ندارم  ،  پر بکشم  سوی  تو

منتظر   تو  هستم  ،  تا   که   ز   در  درآيي                  ببينم  بار   دگر   ،   صورت   ماهروی   تو

هجران   و   درد   فراق، می کشد  آخر  مرا                  تا  کی  تحمل  کنم  ،  دوری  آن  روی تو

کافی که شيدای توست،عاشق سيمای توست                 ديوانه  جمال  و  ،  آن خال هندوی توست 

                                                                                              رفسنجان ارديبهشت 1381